انتخاب روش مناسب برای استخراج مواد معدنی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع ماده معدنی، عمق ذخیره، شرایط زمین‌شناسی و الزامات اقتصادی. دو روش اصلی استخراج، یعنی استخراج روباز و زیرزمینی، هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. استخراج روباز به استخراج مواد معدنی نزدیک به سطح زمین اطلاق می‌شود و معمولاً برای ذخایر مانند زغال‌سنگ و طلا مناسب است. این روش هزینه‌های عملیاتی کمتری دارد، بهره‌وری بالاتری ارائه می‌دهد و کارگران در معرض خطرات کمتری قرار دارند. اما تأثیرات زیست‌محیطی منفی، محدودیت در عمق استخراج و نیاز به بازسازی زمین از معایب آن به شمار می‌آید.
از طرف دیگر، استخراج زیرزمینی به استخراج ذخایر معدنی در عمق‌های بیشتر نسبت به سطح با استفاده از تونل‌ها و چاه‌ها اشاره دارد. این روش برای ذخایر عمیق‌تر مانند زغال‌سنگ و نقره کارایی دارد و تأثیرات زیست‌محیطی کمتری ایجاد می‌کند. با این حال، هزینه‌های بالاتر، خطرات ایمنی بیشتر و نیاز به مهارت‌های خاص از معایب آن محسوب می‌شود. به طور کلی، انتخاب روش استخراج مناسب به شرایط خاص پروژه و نوع ماده معدنی بستگی دارد و بررسی جنبه‌های اقتصادی، ایمنی و تأثیرات زیست‌محیطی در این انتخاب بسیار اهمیت دارد.
